Szakal złocisty, nieraz mylony z wilkiem, jest nowym mieszkańcem naszego kraju.
W ostatnich latach w naszej części Europy pojawił się nowy gatunek drapieżnika. W przeciwieństwie do szopa, jenota czy norki amerykańskiej, nie został on wprowadzony przez ludzi, lecz na własnych łapach przywędrował z Bałkanów w ramach największej z notowanych dotychczas naturalnych ekspansji.
Szakal złocisty (Canis aureus) pod wieloma względami przypomina wilka, choć jego masa nie przekracza 15 kg. Podobnie jak wilki, szakale żyją w grupach rodzinnych i komunikują się za pomocą wycia. Ich areały są jednak znacznie mniejsze od wilczych, a od dużych kompleksów leśnych wolą mokradła z trzcinowiskami i zakrzewieniami.
Ekspansja szakali w Europie wzbudza wiele kontrowersji, ponieważ niewiele wiadomo na temat ich roli w przyrodzie, a decydenci nie wiedzą, jak zarządzać tym nowym gatunkiem. W Polsce, pomimo niezmiernie niskiej liczebności, szakal jest obecnie gatunkiem łownym.
Instytut Ochrony Przyrody PAN rozpoczął projekt badawczy poświęcony ekologii szakala złocistego. Badania realizujemy w południowej Polsce. Na filmach nagranych za pomocą fotopułapek możecie obejrzeć parę rozrodczą szakali, która wspólnie przemieszcza się i znakuje terytorium. Na drugiej, nocnej sekwencji, samiec czule iska samicę w okresie rui.
Autor: Katarzyna Bojarska