3 kwietnia 2019|W Ochrona wilków, Polska

Podsumowanie zimy w regionie świętokrzyskim

W czasie tegorocznej zimy pogoda była zmienna, a warunki do tropienia były dogodne tylko przez około 5 tygodni.

Odnotowaliśmy obecność wilków we wszystkich kompleksach leśnych objętych monitoringiem. Najliczniejszą grupę wilków odnotowaliśmy w Puszczy Iłżeckiej. Tropiliśmy na tym terenie maksymalnie 6 wilków, a jeden z robotników leśnych obserwował grupę 9 wilków.

Tropy dwóch wilków obserwowaliśmy w kompleksie Lipie, położonym na zachód od Puszczy Iłżeckiej.

W Lasach Siekierzyńskich tropiliśmy grupę 5 wilków i tego samego dnia znaleźliśmy świeży trop pojedynczego osobnika, w innej części kompleksu.

Podobnie jak w poprzednim roku, personel Świętokrzyskiego Parku Narodowego odnotował obecność – tym razem pojedynczego wilka – w Paśmie Klonowskim (notatka z 25 marca 2019).

W Puszczy Świętokrzyskiej największą grupą, którą udało nam się wytropić było 6 wilków. W tym kompleksie odnaleźliśmy także ślady wilków przy szczątkach 2 letniego samca łosia. Wilki z całą pewnością konsumowały łosia, ale szczątki były zbyt stare, żeby stwierdzić czy to one go upolowały.

Ślady obecności wilków odnotowywaliśmy także w Dolinie Czarnej Koneckiej (3 wilki), Lasach Niekłańskich (1 wilk) oraz Lasach Przysuskich (4 wilki). Po raz pierwszy monitorowaliśmy także wilki w Lasach Daleszyckich i Lasach Łagowskich. Najliczniejsza grupa jaką udało nam się wytropić w tym rejonie składała się z 5 wilków. Natomiast pracownicy Nadleśnictwa Daleszyce odnotowali tropy 8 wilków. Odnaleźliśmy także dwie nory wilków z poprzedniego sezonu rozrodczego (notatka z 13 stycznia 2019).

Autorzy: Roman Gula, Artur Milanowski, Jacek Major, Tomasz Bracik i Łukasz Tomasik