Sejmowa Komisja Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz senacka Komisja Środowiska organizują 9 kwietnia 2015 konferencję „Przyszłość wilka w Polsce”. Celem konferencji jest dyskusja nad głównymi zagrożeniami populacji oraz modelem ochrony wilków w Polsce.

Roman Gula

Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie od 2010 r. prowadzi i koordynuje prace nad atlasem rozmieszczenia ssaków Polski. Projekt realizowany jest przy współpracy z Instytutem Biologii Ssaków PAN w Białowieży, Muzeum i Instytutem Zoologii PAN w Warszawie i Zakładem Zoologii Systematycznej UAM w Poznaniu. Atlas obejmuje wszystkie ssaki występujące na terenie Polski. Dane, począwszy od 1980 r., zbierane są w oparciu o siatkę kwadratów 10 km x 10 km. Osobą koordynującą zbieranie danych o rozmieszczeniu wilków jest Henryk Okarma. Aktualną mapę rozmieszczenia wilków można zobaczyć na stronie IOP PAN. Mapa jest interaktywna – można ją powiększyć suwakiem z lewej strony i zobaczyć dokładnie jakie obszary obejmują kwadraty, na których występują wilki. Gdyby ktoś z czytelników posiadał wiarygodne informacje dotyczące wilków z kwadratów atlasowych, w których dotychczas nie wykazano występowania wilków prosimy o kontakt z Henrykiem Okarmą.

Henryk Okarma

Dwuletni samiec, wyleczony w ośrodku nadleśnictwa Olsztynek, został zaopatrzony w obrożę telemetryczną i wypuszczony w lasach województwa warmińsko-mazurskiego. Reportaż

KB

W województwie podkarpackim bytuje najliczniejsza subpopulacja wilków w Polsce. W Karpatach i na Pogórzu Karpackim wilki występują na terenach stanowiących mozaikę lasów i terenów rolniczych wykorzystywanych do hodowli zwierząt. Z tych powodów na terenie województwa, co roku odnotowujemy największa w skali Polski liczbę ataków wilków na zwierzęta gospodarskie.
W 2014 roku wilki atakowały zwierzęta gospodarskie 216 razy, z czego najwięcej w gminach: Komańcza, Czarna, Ustrzyki Dolne, Lutowiska, Solina i Olszanica. Najczęściej – 180 razy – atakowane były owce. Podobnie jak w innych latach pozostałe zwierzęta gospodarskie atakowane były znacznie rzadziej: bydło – 13 razy, konie – 10 razy, 2 razy kozy i 4 razy psy. Ataki na stada owiec kończyły się zabiciem jednej owcy w 120 przypadkach, 2 owiec w 24 przypadkach i 3 owiec w 16 przypadkach. Najwięcej owiec w jednym ataku zostało zabitych w gminie Wiązownica w powiecie jarosławskim, gdzie na ogrodzonym pastwisku wilki zabiły 33 owce. Bydło najczęściej atakowane było na terenie gminy Bukowsko, gdzie jest kilka gospodarstw specjalizujących się w hodowli tych zwierząt. Atakowane hodowle koni położone są w gminie Ustrzyki Dolne. Ponadto wilki dostały się do zagrody hodowlanej jeleni sika w gminie Komańcza gdzie zabiły 10 jeleni. Jak co roku zdarzały się także przypadki zabijania psów gospodarskich. W tym roku kilka takich przypadków miało miejsce w gminie Solina.
Szczegółowe dane do tyczące szkód są dostępne w RDOŚ w Rzeszowie.

Hubert Fedyń, RDOŚ w Rzeszowie

Info na stronie Facebook
Paweł Bogdanowicz

Info na stronie RDLP Krosno.
HF

We wtorek 03.02.2015, w miejscowości Głogoczów na Zakopiance (S7, województwo małopolskie) znaleziono martwego wilka. Wilk zginął w wyniku kolizji z samochodem. Był to młody samiec w wieku około 2 lat i wadze 42 kg. Nie jest to pierwszy wilk zabity na tej drodze. W lutym 2013, w okolicach miejscowości Stróża, również został zabity młody samiec.

Mariola Mroczka, RDOŚ Kraków

Jedna z naszych fotopułapek zarejestrowała tej zimy 12 wilków w jednym kadrze! Analiza innych nagrań być może wskaże na jeszcze większą liczbę wilków w tej rodzinie. Dwa lata temu wataha ta wyprowadziła 6 młodych, a jej maksymalna liczebność zimowa wynosiła także 12 wilków. Jest to prawdopodobnie największa potwierdzona wielkość watahy odnotowana na terenie Polski. Grupa rodzinna, zwana Ruską, jest monitorowana na terenie BdPN od kilku lat. Jej areał szacujemy na około 270 km2. Fragmenty z życia watahy zarejestrowane zostały w materiale multimedialnym “Wilcza kolęda”.

Druga wataha bytująca częściowo na terenie BdPN, Stuposiańska, liczy tej zimy 8 wilków, a jej areał szacujemy również na około 270 km2. Stuposiańska żeruje często w okolicach Ustrzyk Górnych, na licznych na tym terenie grupach dzików. Wilki z obu watah chętnie wykorzystują zamarznięte rzeki, jako szlaki komunikacyjne. Często polują też na zapadającym się pod cięższymi ofiarami lodzie, gdzie udaje im się powalić nawet duże byki.
Monitoring ssaków drapieżnych – Raport BdPN
Bartosz Pirga

Pracownik nadleśnictwa Gidle, Jerzy Kutarba odnalazł wilka złapanego we wnyki, w kompleksie leśnym leżącym na pograniczu województwa łódzkiego i śląskiego. Sprawna akcja koordynowana przez zastępcę nadleśniczego Andrzeja Krzypkowskiego doprowadziła do szybkiego uwolnienia wilka, który jak się okazało nie odniósł poważnych obrażeń.
Ślady obecności wilków w nadleśnictwie odnotowywano od kilku lat, a od dwóch lat wilki są obserwowane regularnie (informacja uzyskana od nadleśniczego Jana Wiśniewskiego).

RG

Sukces! W poniedziałek rano, 12 stycznia, udało nam się odłowić wilka w pułapkę pętlową. Wilk, a właściwie młoda wilczyca, ważyła 33 kg i była w dobrej kondycji. Po uśpieniu założyliśmy jej obrożę wyposażoną w system lokalizacji GPS i tradycyjny nadajnik radiowy VHF. Lokalizacje są transmitowane przez system telefonii satelitarnej Iridium. Po kilku dniach wilczyca, którą nazwałam Orzechowa, dołączyła do monitorowanej przez nas watahy, bytującej na terenie nadleśnictw Ruszów, Pieńsk i Wymiarki. W czasie dwóch tygodni odbyła już razem z watahą krótką wycieczkę do Niemiec. Jest to druga wilczyca z tej watahy, którą udało nam się odłowić.

Katarzyna Bojarska