Śniadanie u rodziny Bartka
Śniadanie u rodziny Bartka
Co porabia wilcza rodzina z Lasów Niekłańskich? Kilka tygodni temu, gdy spadło trochę śniegu, udało nam się ją wytropić.
Podążaliśmy śladem aż 5 wilków! Szybko natrafiliśmy na pozostałości ich posiłku. Wilki upolowały i zjadły sarnę, z której jedyne, co pozostało, to żołądek i trochę sierści. Po śniadaniu wilki intensywnie znakowały teren.
W skład rodziny, założonej 2 lata temu przez zaobrożowanego przez nas Bartka, wchodzi między innymi Trip, trzynożny wilk, o którym niedawno pisaliśmy – link. Tropy Tripa wyróżniały się spośród znalezionych przez nas odcisków wilczych łap – ślad jedynej ocalałej tylnej nogi Tripa nigdy, nawet gdy wilk kłusował, nie nachodził (jak u pełnosprawnych wilków) na trop łapy przedniej.
Autor: Roman Gula
Vlk Gagat powrócił w Sudety
Vlk Gagat powrócił w Sudety
Po dwóch miesiącach pobytu w Górach Zdziarskich, Gagat powrócił w Sudety.
Jak pisaliśmy poprzednio, tropienia naszych czeskich kolegów z organizacji Hnutí DUHA Šelmy wskazywały, że Gagat był sam. Być może zatem wrócił w Sudety w poszukiwaniu wilczycy.
Jest to ostatnia szansa dla Gagata w tym roku. Cieczka u wilków przypada na drugą połowę lutego i już się kończy. W Sudetach są odnotowywane rozmnażające się rodziny wilcze, więc może Gagat ma nadzieję, że w tym regionie jest większa szansa spotkania partnerki. Jednak przebywanie na terytoriach rodzin wiąże się z ryzykiem. Wilki bywają agresywne w stosunku do obcych wilków, czasami takie starcia kończą się śmiercią samotnych osobników.
Autor: Roman Gula
Najciekawsze ujęcia zwierząt - Lasy Daleszyckie 2022
Najciekawsze ujęcia zwierząt - Lasy Daleszyckie 2022
Najciekawsze ujęcia zwierząt zarejestrowane w Lasach Daleszyckich w 2022 roku.
Lasy Daleszyckie należą do najcenniejszych przyrodniczo obszarów regionu świętokrzyskiego. Różnorodność siedlisk – suchych borów, olsów i torfowisk, lasów wyżynnych i górskich – sprawia, że zróżnicowanie gatunkowe zwierząt jest duże. Obok gatunków pospolitych spotyka się również rzadkie i zagrożone.
Prowadząc stały monitoring wilków w Lasach Daleszyckich udało nam się zarejestrować przy pomocy foto-pułapek wiele ciekawych zachowań zwierząt w czasie czterech pór 2022 roku.
WIOSNA
Wiosną najczęściej nagrywały się żerujące samce jeleni i łosie. Młode osobniki nosiły jeszcze kompletne poroża, natomiast u starszych byków widoczne były już nowo nakładane poroża pokryte scypułem. Jelenie i dziki rejestrowaliśmy często w trakcie kąpieli błotnych, które chronią je przed pasożytami skóry. Foto-pułapki rejestrowały również dziki z małymi warchlakami, które przyszły na świat wczesną wiosną. Wilki wiosną nagrywały się rzadko, najczęściej podczas patrolowania okolicy.
LATO
Latem foto-pułaki rejestrowały samice jeleni i saren z młodymi (cielętami i koźlętami) oraz dziki z podrośniętym potomstwem. Byki jeleni i łosi nosiły już wyrośnięte poroża, które późnym latem zaczynają wycierać ze scypułu. Wilcza rodzina doczekała się aż 8 szczeniąt, z którymi przemieszczała się pomiędzy kilkoma rendez-vous (miejscami spotkań) położonymi w tej samej okolicy. Bobry również doczekały się przychówku, a para żurawi z torfowiska troskliwie opiekowała się dwójką piskląt. Ze względu na panujące letnie upały częstym widokiem były kąpiele wodne i błotne zwierzyny w bobrowych rozlewiskach i leśnych babrzyskach.
JESIEŃ
Jesień to przede wszystkim okres godowy łosi (bukowisko) i jeleni (rykowisko). Kamery wielokrotnie rejestrowały godowe zachowania samców z okazałym porożem. Wilcze szczenięta były niewiele mniejsze od dorosłych wilków i często wędrowały razem z rodzicami i starszym rodzeństwem. Ssaki kopytne nadal korzystały z kąpieli błotnych. Jesień to również czas tworzenia się większych grup, zwłaszcza u dzików i jeleni.
ZIMA
Zima to pora dalszych wędrówek wilków, w tym czasie mniejsze ich grupy, a nawet pojedyncze osobniki, patrolują odległe zakątki swojego terytorium. Koniec zimy to również okres cieczki u wilków i związana z tym większa mobilność. Zwierzyna w tym czasie rzadko zażywa kąpieli błotnych lub całkowicie z nich rezygnuje.
Tekst: Tomasz Bracik
Menu vlka Gagata w Czechach
Menu vlka Gagata w Czechach
Dwa miesiące temu Gagat dotarł do Gór Zdziarskich w środkowych Czechach i najwyraźniej postanowił zatrzymać się w nich na dłużej.
Nasi Czescy koledzy z Hnutí DUHA Šelmy, zajmującej się monitoringiem wilków, już kilkukrotnie sprawdzali lokalizacje Gagata. Pokrywa śnieżna umożliwiła też tropienie naszego, polsko-czeskiego wilka, a w zasadzie vlka.
Okazało się, że Gagat jest ciągle sam. Pomimo tego skutecznie poluje na sarny. Tropiciele z Hnutí DUHA znaleźli szczątki 6 saren, które jadł i zapewne upolował Gagat. W Puszczy Świętokrzyskiej Gagat także najczęściej polował na sarny.
Podziękowania dla Hnutí DUHA Šelmy i Miroslav Kutal, Milan Štaubert, Barbora Gajdárová, Michal Daněk, Petr Mückstein, Jan Kuchynka, Václav Hlaváč.
*Gagat to młody wilk w trakcie dyspersji (migracji) poszukujący dla siebie żony oraz miejsca na założenie domu. Nosi umożliwiającą nam śledzenie jego kroków obrożę GPS.
—
Obroża Gagata ufundowana została z inicjatywy Nadleśnictwa Suchedniów i Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu przez nadleśnictwa: Barycz, Daleszyce, Kielce, Skarżysko, Starachowice, Stąporków oraz Suchedniów.
Zdjęcie: Petr Mückstein
Autor: Roman Gula
O wilkach w Mirczu
O wilkach w Mirczu
W trakcie pierwszego spotkania, na które zostały zaproszone lokalne szkoły, staraliśmy się przybliżyć uczniom wilczy świat i odpowiedzieć na wszelkie interesujące ich pytania. Nie obyło się bez pokazu wycia i innych technik używanych przez nas podczas monitoringu wilków.
Na drugie spotkanie, na które przybyli także zaproszeni przez nas pracownicy Nadleśnictwa Mircze, skupiliśmy się nieco bardziej na kwestiach związanych z naszymi badaniami i historią Geralta, noszącego naszą obrożę GPS wilka, który wkrótce po przybyciu w pobliskie lasy zaginął. Mamy nadzieję, że dzięki wsparciu okolicznych mieszkańców i leśników uda nam się rozwikłać zagadkę jego zniknięcia!
Dziękujemy Gminnemu Ośrodkowi Kultury w Mirczu za organizację spotkań i udostępnienie sali.
Wilk polsko-czeski. Współpraca z Hnutí DUHA Šelmy
Wilk polsko-czeski. Współpraca z Hnutí DUHA Šelmy
Współpraca z czeską organizacją zajmującą się ochroną dużych drapieżników.
Pod koniec 2022 roku nasz świętokrzyski wilk Gagat przeniósł się do Czech. Wyruszył w daleką podróż w poszukiwaniu partnerki i miejsca, w którym mógłby założyć dom.
Niemal od początku jego pobytu u naszych zachodnich sąsiadów współpracujemy z czeską organizacją Hnutí DUHA Šelmy, która skupia się na działaniach ochronnych dużych drapieżników. Od 1995 roku, kiedy wilki zaczęły powracać w czeskie Karpaty, Hnutí DUHA prowadzi monitoring tych zwierząt i projekt przeciwdziałania kłusownictwu poprzez tzw. Wilcze patrole. Co roku kolejne grupy wolontariuszy zostają przeszkolone do patrolowania lasów, zbierania informacji o obecności drapieżników, instalowania foto-pułapek czy pobierania próbek do badań laboratoryjnych. Patrole zniechęcają kłusowników i jednocześnie umożliwiają zebranie dużej ilości danych na temat żyjącej tam populacji wilków, rysi, niedźwiedzi i żbików.
Od kiedy Gagat dołączył do grona czeskich wilków, także jego kroki są pod obserwacją wolontariuszy Hnutí DUHA. Ci sprawdzają lokalizacje przesłane przez obrożę Gagata i notują odkryte w nich znaleziska, w postaci np. ofiar. A kiedy spadnie dość gruba warstwa śniegu, podążają tropem Gagata, by dowiedzieć się, co wilk porabiał i czy przypadkiem nie znalazł już sobie narzeczonej. Dzięki naszym czeskim przyjaciołom poznaliśmy wiele detali z życia Gagata i na bieżąco wiemy, jak sobie radzi daleko od domu. Dziękujemy!
Zdjęcie: Petr Mückstein
Autor: Joanna Toczydłowska
Spotkanie o wilkach w CKI Michniów
Spotkanie o wilkach w CKI Michniów
24 lutego odwiedziliśmy Centrum Kształceniowo – Integracyjne w Michniowie.
Spotkanie poprowadził dr hab. Roman Gula, kierownik naszego projektu monitoringu i chrony wilków. Frekwencja dopisała i zjawiło się około 30 słuchaczy, wypełniając niewielką salę CKI aż po brzegi.
Spotkanie rozpoczęło się od przedstawienia wilczych rodzin żyjących w tym rejonie województwa świętokrzyskiego, a w szczególności watahy z centrum Puszczy Świętokrzyskiej, którą intensywniej monitorujemy dzięki obrożom telemetrycznym. Nie zabrakło ciekawostek z wilczego życia ani informacji o metodach badania tych drapieżników.
Druga część spotkania skupiona była wokół bezpieczeństwa ludzi i wilków. Padły odpowiedzi na pytania, jak się zachować w przypadku spotkania wilka, jak chronić swoje gospodarstwo oraz zwierzęta, i generalnie jak żyć w zgodzie z wilkiem “za płotem”.
Dziękujemy za zaproszenie oraz sprawną organizacją spotkania.
Zdjęcia: Mateusz Bolechowski
Potrącony wilk koło Świętokrzyskiego Parku Narodowego
Potrącony wilk koło Świętokrzyskiego Parku Narodowego
21 lutego pracownicy Świętokrzyskiego Parku Narodowego poinformowali nas o znalezieniu na drodze 752 między Podgórzem a Świętą Katarzyną wilka potrąconego przez samochód.
O zdarzeniu szybko zawiadomiliśmy współpracującego z nami weterynarza Marcina Mandziaka, który natychmiast udał się na miejsce.
Po uśpieniu ciągle przytomnego wilka, Marcin przewiózł wilka do gabinetu Augustyna Blicharza w Starachowicach na badania. Okazało się, że wilk, dwuletni samiec, doznał rozległych obrażeń organów wewnętrznych, miał złamaną łapę i kręgosłup lędźwiowy. Po konsultacjach zdecydowano, że zwierzę należy poddać eutanazji.
Wilki są obserwowane regularnie we wschodniej części ŚPN. Między innymi jeden z naszych zaobrożowanych wilków – Geralt – przebywał tam przez kilka tygodni. Niestety, droga 752, która przedziela Park na dwie części, jest dość ruchliwa i na jej odcinku przebiegającym przez las często dochodzi do kolizji ze zwierzętami.
Potrzebne przejście dla zwierząt?
Wydaje się, że w przyszłości na odcinku między Przewozem a Świętą Katarzyną, przebiegającym przez ŚPN, powinno zostać wybudowane przejście dla zwierząt. Nie tylko pozwoliłoby to uniknąć kolizji ze zwierzętami, ale zapewniło ciągłość biologiczną populacji dużych ssaków zamieszkujących wschodnią (Łysogóry) i zachodnią (Pasmo Klonowskie) część ŚPN.
Dziękujemy Gabinetowi Weterynaryjnemu Emwet Marcin Mandziak oraz Przychodni Weterynaryjnej Augustyn Blicharz Cztery Łapy za szybką, wspólną interwencję i ograniczenie cierpienia wilka.
Zdjęcia: Świętokrzyski Park Narodowy
Autor tekstu: Roman Gula
Przekaż 1,5% dla wilków!
Przekaż 1,5% dla wilków!
Nie zapomnij o nas wypełniając PITa – przekaż 1,5% ze swojego podatku na ochronę wilków i środowiska naturalnego. Dzięki Tobie zdziałamy więcej!
Przekaż swoje 1,5% na wilki. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy mogli lepiej chronić wilki i ich dom – las.
Nasz KRS: 0000399896
Dzięki Tobie:
– Włączymy do naszego programu monitoringu kolejne wilki
– Obejmiemy monitoringiem nowe obszary lasów i będziemy je lepiej chronić przed kłusownikami
– Zrealizujemy kolejne ważne dla przyrody projekty badawcze
– Poprowadzimy więcej spotkań edukacyjnych o wilkach i ochronie środowiska.
Pomóż nam lepiej chronić polską przyrodę!
—
Możesz nam pomóc także poprzez:
– Kupienie wilkowi obroży (i wybranie imienia dla wilka!): https://zrzutka.pl/h24tf2
– Kupienie foto-pułapki (w podzięce wysyłamy pierwszy nakręcony przez nią filmik): https://zrzutka.pl/pb4gpm
– Robienie zakupów przez https://fanimani.pl/save/ (2,5% wartości Twoich zakupów trafi do nas!)
– Przekazanie darowizny na wybrany cel: https://fundacja-save.pl/pl/darowizna/darowizna-jednorazowa/
– Przekazanie niezbędnych nam w codziennej pracy materiałów, np. ubrań terenowych, sprzętów elektronicznych itp.
FUNDACJA SAVE:
Działamy od 2011 roku. Skupiamy się na ochronie wilków i minimalizowaniu konfliktów na linii ludzie-zwierzęta. Nasze działania obejmują projekty badawcze realizowane wspólnie w Polską Akademią Nauk oraz edukację ekologiczną dzieci i dorosłych.
*Na zdjęciu pozuje Gagat, jeden z wilków, które monitorujemy.
Wilki z rodziny Bartka - Czerwony Most
Wilki z rodziny Bartka - Czerwony Most
Wilki z rodziny Bartka – czy wokół nich powstanie rezerwat?
Na filmie możecie zobaczyć wilki z rodziny monitorowanego przez nas wilka Bartka. To właśnie je oraz cenny przyrodniczo teren wokół nich chcemy chronić w ramach proponowanego nowego rezerwatu Czerwony Most w Nadleśnictwie Przysucha.
A już wkrótce wilcza rodzina może się powiększyć, gdyż na śniegu, na trasie przejścia 2-3 wilków, zaobserwowane zostały liczne ślady cieczki!
Nagrania publikujemy dzięki uprzejmości Stowarzyszenie Przyrodników Ostoja – dziękujemy za udostępnione materiały i przekazane informacje.