Zimowy monitoring wilczych rodzin - podsumowanie
Zimowy monitoring wilczych rodzin - podsumowanie
Zimowy monitoring wilczych rodzin z południowej części regionu świętokrzyskiego.
W czasie ostatniej zimy, od początku listopada 2023 do końca marca 2024 roku, kontynuowaliśmy monitoring 6 wilczych rodzin w południowej części regionu świętokrzyskiego. Odnotowaliśmy liczne ślady obecności wilków w postaci: odchodów, tropów, legowisk, znakowania moczem i drapania gruntu oraz resztek wilczych ofiar. Rejestrowaliśmy również wycie i wielokrotnie udało nam się nagrać wilki przy pomocy zainstalowanych w terenie foto-pułapek. Największa zarejestrowana grupa liczyła 7 osobników. Udało nam się potwierdzić obecność wilków w każdej z 6 monitorowanych rodzin.
Pomimo krótkich okresów z zalegającą pokrywą śnieżną kilka razy udało nam się przeprowadzić tropienia drapieżników na śniegu. Tropiliśmy od 1 do 7 osobników, a maksymalny dystans ciągłego tropienia wyniósł około 6 km. Pod koniec stycznia natrafiliśmy również na świeże ślady cieczki. W marcu liczba odnotowanych wilczych śladów była wyraźnie mniejsza niż we wcześniejszych zimowych miesiącach, i obecność wilków potwierdziliśmy głównie na podstawie odchodów i tropów oraz nagrań z foto-pułapek (zarejestrowaliśmy od 1 do 3 osobników).
✅ Na terenie nadleśnictwa JĘDRZEJÓW na podstawie tropień na śniegu, znalezionych legowisk, śladów intensywnego znakowania moczem oraz świeżych śladów cieczki stwierdziliśmy obecność co najmniej 2 wilków, prawdopodobnie rozmnażającej się pary.
✅ W okolicach Szydłowa w Nadleśnictwie CHMIELNIK jeden z leśników widział jednego wilka przechodzącego przez leśną drogę. Pomimo prowadzenia tropień w czasie zalegającej pokrywy śnieżnej, nie udało nam się natrafić na żadne ślady obecności wilków.
✅ W lasach nadleśnictwa STASZÓW pracownicy nadleśnictwa odnotowali obecność 1-3 osobników (tropy i obserwacje wizualne).
✅ W okolicach RAKOWA w nadleśnictwie ŁAGÓW zarejestrowaliśmy przy pomocy foto-pułapek co najmniej 2 różne wilki.
✅ W lasach położonych w okolicach ŁAGOWA stwierdziliśmy na podstawie tropień na śniegu obecność 6 osobników.
✅ W lasach Daleszyckich (teren nadleśnictw DALESZYCE i ŁAGÓW) potwierdziliśmy obecność 7 osobników (w tym prawdopodobnie rozmnażającej się pary). Wilki w tym kompleksie intensywnie znakowały teren. Odnotowaliśmy także ślady cieczki oraz słyszeliśmy wycie wilków. Obecność wilków zarejestrowały również rozstawione w terenie foto-pułapki.
Autor: Tomasz Bracik, Mariusz Wlazło, Paweł Gola
Kolejna tura badań terenowych dotyczących wilczej diety
Kolejna tura badań terenowych dotyczących wilczej diety
I szósta tura za nami!
Od grudnia 2023 prowadzimy kolejną serię badań związanych z analizą składu diety wilków oraz liczebności ich ofiar na monitorowanych przez nas terenach.
Tym razem oprócz naszej stałej wolontariuszki-weteranki Aśki odwiedzili nas w charakterze ochotników także goście zza granicy – Jonas z Belgii i Adam z Wielkiej Brytanii. Chłopaki byli bardzo dzielni i świetnie dawali sobie radę w nieraz naprawdę ciężkim terenie!
Pierwsze 2 dni wspólnie zdejmowaliśmy foto-pułapki powieszone podczas poprzedniej, marcowej tury, w lasach siekierzyńskich koło Skarżyska-Kamiennej. Kamerki rejestrowały życie leśne, ale to, co interesowało nas najbardziej, to nagrania dzikich ssaków kopytnych – saren, dzików i jeleni, którymi najchętniej żywią się nasze świętokrzyskie wilki. Dzięki nagraniom i metodzie “distance sampling” mamy nadzieję oszacować liczebności populacji tych gatunków i w połączeniu z danymi z analizy wilczych kup ocenić, jakie dokładnie preferencje kulinarne mają lokalne wilki.
Po etapie zbioru przenieśliśmy się do kolejnego kompleksu leśnego leżącego w okolicach Kielc. Przez cztery dni rozwieszaliśmy uprzednio zebrane foto-pułapki i jednocześnie poznawaliśmy uroki okolicy. Bardzo dziękujemy Zespołowi Świętokrzyskich i Nadnidziańskich Parków Krajobrazowych i w szczególności pani Beacie za niezwykle miłą współpracę i pomoc w naszych badaniach!
Podczas trwającej 1,5 tygodnia tury zrobiliśmy sobie dzień przerwy na pokazanie naszym wolontariuszom najciekawszych zakątków Puszczy Świętokrzyskiej i na przeszkolenie ich z wilczej telemetrii. Ostatniego dnia zabraliśmy ich także na bardzo ciekawą wystawę w Geonaturze Kielce – Centrum Geoedukacji. Mieliśmy niezwykłego farta, bo akurat trafiliśmy na początek odbywających się tam warsztatów ze szlifowania skał! Każdy z nas dostał po kawałku lokalnego kamienia i miał okazję własnoręcznie go wypolerować, a następnie zabrać ze sobą na pamiątkę. Bardzo ciekawe doświadczenie, polecamy i zachęcamy do odwiedzenia Geonatury!
A kolejna tura badań już tuż tuż przed nami.
Komiks NiezłyWilk - czyli wilk Wiciu przedstawia!
Komiks NiezłyWilk - czyli wilk Wiciu przedstawia!
Start edukacyjnego projektu NiezłyWilk. Komiksowa opowieść o dorastaniu i życiu wilka Wicia!
Poznajcie wilka Wicia! 😃🐺
Wiciu to wilcze szczenię, które powoli dorasta i poznaje, jak to jest być wilkiem. Razem z nim i my będziemy przez kolejny rok, a może i dłużej, wędrować wilczymi ścieżkami i oglądać świat z wilczej perspektywy. Śledźcie razem z nami Wiciowe przygody przedstawiane w postaci zabawnych komiksów autorstwa Wiktora Tabaka – obiecujemy, że będzie się działo!
➡ NieZły Wilk 💛
Wiciu to główny bohater wspólnego projektu „NieZły Wilk” trzech przyrodniczych organizacji: Fundacji SAVE Wildlife Conservation Fund, Jelenie w terenie i Praca Przyrodnika. Pomysł na projekt narodził się z jednej, prostej myśli: Czy wilk jest zły? Przeglądając goniące za sensacją media nieraz można tak pomyśleć. Jednak odpowiedź jest inna: wilk nie jest zły, nie jest też dobry, po prostu… jest sobą, elementem przyrody, i stara się tak jak my przeżyć każdy kolejny dzień.
🐾 Celem akcji jest przede wszystkim pokazanie wilków takimi, jakimi są naprawdę. Chcemy odwrócić zły trend przedstawiania nieprawdziwych, szkodliwych informacji na temat tych drapieżników, jaki nasilił się w ostatnim czasie. Zły wizerunek wilków wynika najczęściej z niewiedzy na ich temat.
🐾 Jako przyrodnicy zafascynowani wilkami, ich rodzinnymi więzami, niesamowitymi zmysłami i niebywałym instynktem, nie chcemy zatrzymać tej fascynacji tylko dla siebie. Pragniemy podzielić się nią, naszą wiedzą, spostrzeżeniami. Poprzez projekt „NieZły Wilk” będziemy się starali przedstawić w lekki, przystępny sposób informacje o biologii i ekologii wilków, o ich życiu i problemach, jakich doświadczają w związku z bliskim sąsiedztwem człowieka. Za pomocą zabawnych ilustracji spróbujemy zachęcić Was do spojrzenia na świat wilczymi oczami. Będziemy obalać mity na temat tych fascynujących zwierząt, a w ich miejsce przedstawiać fakty, które są wynikiem wieloletnich, wnikliwych obserwacji i badań naukowych.
🐾 Poznawajcie świat razem z Wiciem! Zachęcamy Was do śledzenia losów naszego wilczego podrostka, który z czasem będzie się stawał coraz bardziej poważnym wilkiem, i dzielenia się nimi z innymi! 🌲🌳
—
🖌 Autor komiksu: Wiktor Tabak – www.wiktortabak.pl
Szkody wilcze na Podkarpaciu w 2023 roku
Szkody wilcze na Podkarpaciu w 2023 roku
Podsumowanie szkód spowodowanych przez wilki oraz incydentów z ich udziałem na Podkarpaciu w 2023 roku.
W 2023 roku wilki spowodowały 175 szkód w pogłowiu zwierząt hodowlanych
i domowych oraz zniszczyły inne mienie.
Jest to 13,6% wzrost w stosunku do roku 2022, kiedy doszło do 154 ataków, oraz 17% w stosunku do roku 2021 (149 ataków).
Wśród gatunków zwierząt domowych i hodowlanych najczęściej atakowanymi przez wilki były owce (85), następnie bydło (32), konie (12), psy (19), kozy (15) oraz daniele i jelenie hodowlane (9). Ponadto w trakcie tych ataków zostało uszkodzone mienie w postaci ogrodzenia posesji.
Oszacowane szkody w psach obejmowały tylko psy rasowe (z rodowodem lub metryką, pochodzące z legalnych hodowli). W przypadku psów nierasowych właściciele otrzymali jedynie zwrot kosztów leczenia lub utylizacji zwłok.
Oprócz szkód w pogłowiu zwierząt zgłaszane były przez mieszkańców również różnego typu inne incydenty z udziałem wilków, które obejmowały np. pojawienie się drapieżników w pobliżu ludzkich domostw. W 2023 roku Regionalny Dyrektor ochrony środowiska w Rzeszowie odnotował mniejszą liczbę incydentów niż w poprzednim roku. Jest to zapewne skutkiem tego, że aktualnie gminy, w których częściej zdarzały się incydenty, prowadzą rejestr zdarzeń konfliktowych z udziałem dużych drapieżników (koordynowany przez Fundację Bieszczadziki przy wsparciu merytorycznym Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie i RDOŚ w Rzeszowie). Za bezpieczeństwo na terenie gminy odpowiada wójt/burmistrz/prezydent, którzy na podstawie rejestrów identyfikują problemy i podejmują odpowiednie działania.
Autor: Hubert Fedyń (RDOŚ Rzeszów)
Wilcze rodziny w południowej części regionu świętokrzyskiego
Wilcze rodziny w południowej części regionu świętokrzyskiego
Latem i jesienią 2023 roku poszukiwaliśmy śladów obecności wilczych rodzin w południowej części regionu świętokrzyskiego. W okresie od lipca do października prowadziliśmy stymulację wycia, rejestrowaliśmy obecność wilków przy pomocy foto-pułapek oraz poszukiwaliśmy tropów i odchodów. Naszym głównym celem było wykrycie rozrodu wilków w poszczególnych kompleksach leśnych.
Wilcze szczenięta rodzą się w norach lub w legowiskach pod wykrotami, nawisami gałęzi drzew iglastych lub w gęstych młodnikach. Po opuszczeniu nory/legowiska podrośnięte szczenięta pozostają w miejscu zwanym rendez-vous (“miejsce spotkań”). Zwykle znajdują się wówczas cały czas pod opieką przynajmniej jednego dorosłego osobnika (piastuna), podczas gdy inne dorosłe wilki przynoszą im pokarm.
Rendez-vous mogą być zmieniane co kilka, kilkanaście dni, ale bywają użytkowane przez szereg tygodni. Niekiedy są to otwarte polany, jednak najczęściej dobrze ukryte i niedostępne fragmenty lasu, np. zwałowiska drzew, młodniki czy wyspy na bagnach. W takich miejscach znaleźć można legowiska, liczne odchody, pozostałości ofiar oraz tzw. „wilcze zabawki” w postaci pogryzionych kości, plastikowych butelek czy puszek. Z rendez-vous wilcze szczenięta i ich opiekunowie często odpowiadają wyciem na stymulację głosową.
Udało nam się stwierdzić obecność następujących grup rodzinnych (watah):
Wataha Jędrzejowska:
Przy pomocy foto-pułapek stwierdziliśmy w tym kompleksie obecność przynajmniej 2-3 dorosłych osobników. Pomimo wielokrotnych stymulacji wycia nie udało nam się zarejestrować obecności szczeniąt. Odnaleźliśmy natomiast miejsce spotkań, prawdopodobnie z zeszłego roku, z nagromadzonymi wilczymi zabawkami – pogryzionymi plastikowymi butelkami i pojemnikiem po oleju silnikowym. Świadczy to o obecności szczeniąt w 2022 roku.
Wataha Szydłowska (nadleśnictwo Chmielnik):
Pięć szczeniąt i jeden osobnik dorosły odpowiedziały na nasze wycie. W tym samym miejscu wilki rozmnażały się również w 2022 roku i wtedy także było to 5 szczeniąt (notatka z dnia 20 września 2022 “Kwietniowe szczeniaki z nadl. Chmielnik”). Na uwagę zasługuje fakt rozmnażania się wilczej rodziny w kompleksie leśnym o bardzo niewielkiej powierzchni zaledwie ok. 6 km2.
Wataha Staszowska:
Stwierdziliśmy obecność 3-4 szczeniąt i jednego osobnika dorosłego, które odpowiedziały na nasze wycie.
Wataha Rakowska:
3-4 szczenięta i 2 osobniki dorosłe odpowiedziały na nasze wycie.
Wataha Łagowska:
Również w tym kompleksie na podstawie stymulacji wycia stwierdziliśmy obecność 4-5 szczeniąt i 2 osobników dorosłych.
Wataha Daleszycka:
Latem i jesienią obserwowaliśmy na nagraniach z foto-pułapek obecność przynajmniej 5 osobników dorosłych. Ani na nagraniach, ani podczas stymulacji wycia nie udało nam się potwierdzić obecności szczeniąt. Pod koniec kwietnia nagraliśmy natomiast szczenną samicę, która prawdopodobnie wyszczeniła się w najbliższej okolicy.
Na tym terenie wilki rozmnażają się od co najmniej kilku lat. W 2021 roku zarejestrowaliśmy obecność 6 szczeniąt (notatka z dnia 20 grudnia 2021 “Wilcza rodzina z Lasów Daleszyckich” – https://www.facebook.com/watch/?v=336749961616240), a w roku 2022 – 8 szczeniąt (film z dnia 15 listopada 2022 “Dorastanie wilczych szczeniąt w Lasach Daleszyckich” – https://www.youtube.com/watch?v=v6gnZHwwLQM).
Stosunkowo duża liczba wilczych rodzin na monitorowanym terenie świadczy o obecności spokojnych i trudno dostępnych (dla ludzi) miejsc rozrodczych, w których drapieżniki mogą się rozmnażać. Ważne dla wilków jest również wysokie zagęszczenie ssaków kopytnych na tym obszarze.
Autor: Tomasz Bracik, Mariusz Wlazło, Paweł Gola
WILCZE RENDEZ-VOUS 2023
WILCZE RENDEZ-VOUS 2023!
Pierwsza część spotkania odbyła się w sali Miejskiego Centrum Kultury w Skarżysku-Kamiennej, gdzie uczestnicy mogli się nawzajem poznać i przedstawić przygotowane przez siebie prezentacje. Przez 4 godziny mieliśmy okazję dowiedzieć się bardzo wielu ciekawych rzeczy odnośnie obserwacji wilków w najróżniejszych rejonach Polski oraz poznać metody prowadzenia działań ochronnych, edukacyjnych i przeciwdziałania antywilczej propagandzie.
Wyprawa do Puszczy
Pod wieczór uczestnicy spotkania udali się na stymulację wycia do pobliskiej Puszczy Świętokrzyskiej, a następnie na ognisko integracyjne, podczas którego rozgorzały dyskusje na rozmaite tematy, od pomysłów na skuteczną ochroną miejsc rozrodu wilków i ich siedlisk, przez wymianę doświadczeń z monitoringu po aspekty techniczne używanego sprzętu.
Następnego dnia uczestnicy wybrali się na kilkugodzinny spacer po najciekawszych zakątkach Puszczy. Przez Rezerwat Dalejów i rejony o najbardziej pierwotnym charakterze, wycieczka kierowała się w stronę miejsca, w którym przed rokiem przyszły na świat wilcze szczenięta. Pod okapem starych drzew przewodnik – Roman Gula – opowiadał o historii tego terenu, jego wartościach przyrodniczych i wilkach, które nasza fundacja obserwuje i bada tu już od kilkunastu lat.
Cel – integracja i współpraca
Spotkanie przebiegło w bardzo pozytywnej i ciepłej atmosferze. Jego celem była integracja badaczy i miłośników wilków, wymiana informacji i doświadczeń, a przede wszystkim lepsze się poznanie i zawarcie nowych, wartościowych znajomości. Naszym zdaniem jedynie poprzez współpracę uda się skutecznie chronić przyrodę i doprowadzić do trwałych, lepszych zmian w zarządzaniu nią. Mamy nadzieję, że spotkania pod hasłem wilczego rendez-vous staną się stałym i corocznym elementem życia osób zaangażowanych w monitoring i badania nad wilkami i umożliwią nam wspólne działanie na większą skalę, z lepszymi i trwalszymi efektami.
Dziękujemy wszystkim uczestnikom za przybycie i super ciekawe prezentacje! A nadleśnictwu Suchedniów za udostępnienie wiaty piknikowej pod organizację ogniska.
Leśne warsztaty z wilkami w tle!
Leśne warsztaty z wilkami w tle!
W maju i czerwcu nasza fundacja realizuje autorski projekt “Poznaj las za płotem – edukacja ekologiczna uczniów szkół podstawowych”, finansowany ze środków Fundacji ORLEN (grant w ramach programu Moje miejsce na Ziemi). We współpracy z Nadleśnictwem Suchedniów organizujemy cykl terenowych warsztatów dla dzieci w najpiękniejszych zakątkach Puszczy Świętokrzyskiej, poprzedzonych wilczymi lekcjami w szkole.
W ramach projektu każda z uczestniczących w nim klas bierze udział w jednej lekcji o lesie i jego mieszkańcach. Podczas spotkania kierownik wilczego projektu, Roman Gula, wprowadza dzieci do leśnej tematyki, pokazując najciekawsze zdjęcia i nagrania z naszego projektu. Opowiada o wilkach i innych zwierzętach, jakie żyją w naszym sąsiedztwie, i co zrobić w przypadku ich spotkania.
Kolejnym etapem jest wycieczka terenowa w okolice Świniej Góry i rezerwatu Dalejów, prowadzona przez naszych przyrodników z Romanem Gulą i Jacek Major na czele, z niezłomnym wsparciem pani Ani Wojkowskiej-Klaty z Nadleśnictwa Suchedniów. Podczas około 2-3 godzinnego spaceru dzieciaki wraz z nauczycielami poznają las i uczą się, jak się w nim prawidłowo zachowywać. Jak odróżnić świerka od jodły? Jakie stworzenia można znaleźć w leśnej kałuży? Kto zostawia pięciopalczaste tropy? Dzieci dowiadują się, jakie zagrożenia stanowią porzucone w lesie śmieci, i zbierają je do niesionego przez opiekunów worka. Pod koniec pierwszego spaceru worek był niemal pełny znalezionych po drodze śmieci!
O wilkach słów kilka
Leśne warsztaty to także możliwość poznania wielu ciekawych informacji o wilkach, które nasza fundacja bada w rejonie Puszczy Świętokrzyskiej już od wielu lat. Znajdowane wilcze kupy to okazja do opowieści o tym, czym wilki się żywią, i pokazania dzieciom, jak wygląda praca biologa terenowego. Uczniowie mają możliwość samodzielnie rozpoznać i oznaczyć odchody, ucząc się jednocześnie obsługi GPSa, a także spróbować swych sił w namierzaniu żywego wilka przy pomocy anteny telemetrycznej!
Na koniec części terenowej na uczestników czeka ognisko w Leśnej Klasie Nadleśnictwa Suchedniów, gdzie w cieniu okalających to urocze miejsce drzew dzieciaki mają możliwość upieczenia na ogniu różnych smakołyków oraz odpoczęcia po spacerze.
Zbliżając się do końca
Do tej pory odbyło się już kilka lekcji i warsztatów, na które zabraliśmy uczniów i nauczycieli ze Szkoły Podstawowej nr 3 w Suchedniowie, i powoli kończymy projekt. Podczas leśnych spacerów szczęśliwie dopisała nam pogoda, która była ciepła i słoneczna, a wszystkie uczestniczące w warsztatach klasy dzielnie pokonały piękny, ale jednocześnie nieraz trudny i podmokły teren, chłonąc wiedzę o przyrodzie i ekologii.
Bez Was by się nie udało!
- Bardzo dziękujemy Nadleśnictwu Suchedniów za wsparcie naszych działań i udostępnienie Leśnej Klasy, a w szczególności nadleśniczemu Piotrowi Fitasowi oraz pani Annie Wojkowskiej-Klacie, specjalistce ds. edukacji, która wytrwale wspierała nas podczas większości warsztatów i dzieliła się z dziećmi swoją wiedzą leśnika. Dziękujemy i liczymy na dalsze wspólne projekty!
- Dziękujemy także pani wicedyrektor Renacie Wikło z Samorządowej Szkoły Podstawowej nr 3 im. Stefana Żeromskiego i w Suchedniowie za prześwietną współpracę przy realizacji lekcji i warsztatów dla uczniów szkoły!
- I na koniec dziękujemy Fundacji ORLEN, bez której projekt w ogóle by nie zaistniał! Jesteśmy wdzięczni za wybranie naszego pomysłu spośród wielu innych i przyznanie nam środków niezbędnych do jego realizacji.
Autor: Joanna
Augustowskie wilki
Augustowskie wilki
Wilki z okolic Augustowa nagrane na naszą foto-pułapkę.
Z wyglądu może troszkę inne niż świętokrzyskie, ale z zachowania tak samo psowate. Picie wody z rzeczki, tarzanie w zdechłej rybie, szybki sik, obwąchanie i zachuchanie kamerki… Te i inne zachowania nagrały się na naszą foto-pułapkę.
Poznajcie wilczą rodzinę z Puszczy Augustowskiej!
* Nagrania zostały zarejestrowane w listopadzie 2022 roku w nadleśnictwie Płaska.
Autor: Joanna
Wiosna w Puszczy Świętokrzyskiej!
Wiosna w Puszczy Świętokrzyskiej!
Jeszcze do połowy maja kontynuujemy liczenia leśnych ssaków kopytnych w ramach naszego projektu badania wilczej diety.
Przy okazji prac w terenie odwiedzamy niezwykle piękne, dzikie i tajemnicze fragmenty Puszczy, zamieszkałe przez rozmaite stworzenia. Jelenie, żaby, traszki, kowaliki… Do tego urokliwe miodunki i przylaszczki, rozweselające runo swoimi fioletowymi kwiatuszkami.
📸 Zobaczcie, jak w obiektywie naszego utalentowanego wolontariusza Bartosza Sarnowskiego wygląda wiosenna Puszcza Świętokrzyska!
Badania terenowe niedługo dobiegają końca, ale nie dalibyśmy rady ukończyć ich w terminie gdyby nie wsparcie naszych wytrwałych wolontariuszy oraz darczyńców.
- Bardzo dziękujemy panu Marcinowi i firmie Lanius-Books (lanius-books.com), która oferuje rozmaite świetne sprzęty i akcesoria dla miłośników przyrody, za przekazanie foto-pułapki Wilsus Accento. Kamerka wisi w puszczy i zbiera dla nas materiał – za kilka tygodni zobaczymy pierwsze efekty!
- Dziękujemy także firmie Esperanza (esperanza.pl), a w szczególności panu Adamowi, za wsparcie nas pakietem produkowanych przez siebie barwnych akumulatorków, które już także pracują w terenie i zasilają nasze foto-pułapki. Jak na razie i kamerka, i akumulatorki sprawują się świetnie.
Dziękujemy!
—
Nasza Fundacja nadal poszukuje sponsorów potrzebnych nam sprzętów (foto-pułapki, karty SD, dysk zewnętrzny, tablet, GPS, krótkofalówki, ubrania terenowe) – jeśli chcesz nam pomóc, daj znać na kontakt@fundacja-save.pl Czekamy na Ciebie!
Konferencja "Human-Wildlife Conflict and Coexistence"
Konferencja "Human-Wildlife Conflict and Coexistence" w Oksfordzie
HUMAN-WILDLIFE CONFLICT & COEXISTENCE CONFERENCE – Oksford 30.03.-1.04.2023
W dniach 30.03-1.04 mieliśmy przyjemność uczestniczyć w międzynarodowej konferencji poświęconej konfliktom na linii ludzie – zwierzęta, zorganizowanej przez IUCN (International Union for Conservation of Nature), najstarszą międzynarodową organizację skupiającą się na problematyce ochrony przyrody.
Konferencja, na którą przybyło niemal 600 badaczy, naukowców i specjalistów od ochrony przyrody z całego świata, odbyła się w pięknym, angielskim miasteczku uniwersyteckim – Oksfordzie.
Podczas trzech dni spotkania wystąpiło kilkudziesięciu delegatów z całego świata. Poruszone zostało wiele problemów oraz metod ich rozwiązania, a tematyka przewinęła się przez niemal wszystkie kontynenty naszej planety. Od tygrysów w Indonezji, poprzez lwy i karakale w Namibii, słonie w Botswanie, wilki i niedźwiedzie w Rumunii, po jaguary i gwanako w Ameryce Południowej. Omówione zostały metody postępowania w sytuacjach konfliktowych, zasady skutecznej edukacji i najlepsze techniki pracy z lokalnymi społecznościami, oparte na szacunku i zrozumieniu potrzeb. Wśród mówców mieliśmy okazję zobaczyć wielu światowej sławy naukowców, jak choćby wilczych ekspertów Johna Linnella (na zdjęciu) czy Luigiego Boitaniego!
Konferencja to jednak nie tylko wykłady, ale także, a może przede wszystkim, spotkania z innymi uczestnikami i wymiana doświadczeń. Mieliśmy okazję poznać badaczy wilków z innych krajów oraz posłuchać o najnowszych pomysłach na nowe, innowacyjne badania, czy też o mniej znanych metodach rozwiązywania konfliktów na linii wilki – hodowcy.
Część wykładów została nagrana i jest udostępniona na kanale YouTube organizatora https://www.youtube.com/channel/UCkP5dWpe7Mdu-D7prR7MeNQ.
Autor: Joanna
