Zastrzelony wilk w Lubelskiem
Zastrzelony wilk w Lubelskiem
W niedzielę 10 kwietnia dostaliśmy zgłoszenie o martwym wilku w powiecie lubelskim, w lesie otaczającym miejscowość Lipinki, w pobliżu drogi krajowej numer 63 pomiędzy Wisznicami a Sławatyczami.
Na miejsce dojechaliśmy koło godziny 16:00. Czekała tam już na nas policja, która przeprowadziła wstępne oględziny miejsca zdarzenia – zabicie wilka jest przestępstwem, za które grozi kara pozbawienia wolności nawet do 5 lat. Służby zostały wezwane przez przyrodnika Grzegorza Wegiera, który natknął się na truchło wilka spacerując po lesie w poszukiwaniu zrzutu poroża jeleni. Na miejscu obecni byli także członkowie stowarzyszenia „Z szarym za płotem”, zrzeszającego miłośników wilków i aktywnie działającego na rzecz ich ochrony.
Leżący pod drzewami martwy wilk okazał się dorodnym basiorem, ważącym około 40 kg. W jego boku wyraźnie widoczny był otwór po kuli, która przeszyła całe ciało na wylot. Zaawansowane ślady rozkładu wskazywały, że zwierzę zginęło przynajmniej tydzień wcześniej. Mimo podejrzeń, że śmiertelny strzał mógł paść ze znajdującej się 250 metrów dalej ambony, dowody wskazują, że wilk został postrzelony z bliskiej odległości niedaleko miejsca, w którym padł.
Wilk został nam przekazany do dalszych oględzin. Przewieźliśmy go do lecznicy weterynaryjnej eMwet w Brzeziu 28, gdzie weterynarz Marcin Mandziak dokonał szczegółowej sekcji zwłok. Badanie wykazało, że przyczyną śmierci wilka było bez wątpienia postrzelenie, w wyniku którego uszkodzone zostały płuca. Wilk padł praktycznie tuż po strzale.
Jest to kolejny przypadek kłusownictwa, którego ofiarą padł przedstawiciel gatunku prawnie chronionego. Jeśli ktoś posiada informacje mogące pomóc w znalezieniu sprawcy przestępstwa, prosimy o kontakt – z nami lub z komisariatem policji w Wisznicach: 47 814 62 10.
Dziękujemy lecznicy weterynaryjnej eMwet za pomoc w przeprowadzeniu sekcji wilka:
https://www.facebook.com/Gabinet-emwet-110461761607339/
Autor: Joanna Toczydłowska
Podsumowanie zimy w lasach daleszyckich
Podsumowanie zimy w lasach daleszyckich
W okresie od początku listopada 2021 do końca marca 2022 kontynuowaliśmy monitoring wilczej rodziny z lasów daleszyckich.
Odnotowywaliśmy w terenie liczne ślady obecności wilków w postaci: odchodów, tropów, znakowania moczem oraz szczątków ofiar. Kilkukrotnie udało nam się zarejestrować wilki przy pomocy foto-pułapek. Największa zarejestrowana grupa liczyła 7 osobników. Pomimo tego, że dni z pokrywą śnieżną było niewiele, kilka razy udało nam się tropić wilki na śniegu. Tropiliśmy od 1 do 7 osobników, a maksymalny dystans na którym mogliśmy kontynuować tropienie wyniósł około 3 km.
W lutym odnaleźliśmy miejsce spotkań (rendez-vous) z 2021 roku, w którym zebraliśmy dużą ilość odchodów. W miejscu spotkań znaleźliśmy również kilka zabawek młodych wilków – pogryzione plastikowe butelki, puszki, plastikową deskę do nauki pływania, fragmenty grubych kości zwierząt, oraz obgryzione poroża jeleniowatych: łosia i kozła sarny. W tym miejscu naleźliśmy także pozostałości kilku ofiar, głównie saren, oraz kilka legowisk, w których wilki odpoczywały.
Pod koniec lutego mielimy możliwość bezpośredniej obserwacji dużego samca, który dobiegł do nas na odległość około 20 m w odpowiedzi na nasze wcześniejsze wycie. Wilk nas nie wyczuł, nie widział i nie słyszał. Gdy zobaczył jednego z nas gwałtownie się zatrzymał, odwrócił i uciekł w kierunku z którego przybył.
W marcu aktywność wilków w okolicach rendez-vous była mniejsza. Znajdowaliśmy odchody i tropy (od 1 do 3 osobników), ale foto-pułapki nie zarejestrowały żadnego z drapieżników. W sąsiedztwie wilczych szlaków znaleźliśmy kilka pozostałości wilczych ofiar.
Autorzy: Tomasz Bracik, Mariusz Wlazło, Paweł Gola
Mini-wilki, czyli nowy gatunek w faunie Polski [WILKnet]
Szakal złocisty, nieraz mylony z wilkiem, jest nowym mieszkańcem naszego kraju.
W ostatnich latach w naszej części Europy pojawił się nowy gatunek drapieżnika. W przeciwieństwie do szopa, jenota czy norki amerykańskiej, nie został on wprowadzony przez ludzi, lecz na własnych łapach przywędrował z Bałkanów w ramach największej z notowanych dotychczas naturalnych ekspansji.
Szakal złocisty (Canis aureus) pod wieloma względami przypomina wilka, choć jego masa nie przekracza 15 kg. Podobnie jak wilki, szakale żyją w grupach rodzinnych i komunikują się za pomocą wycia. Ich areały są jednak znacznie mniejsze od wilczych, a od dużych kompleksów leśnych wolą mokradła z trzcinowiskami i zakrzewieniami.
Ekspansja szakali w Europie wzbudza wiele kontrowersji, ponieważ niewiele wiadomo na temat ich roli w przyrodzie, a decydenci nie wiedzą, jak zarządzać tym nowym gatunkiem. W Polsce, pomimo niezmiernie niskiej liczebności, szakal jest obecnie gatunkiem łownym.
Instytut Ochrony Przyrody PAN rozpoczął projekt badawczy poświęcony ekologii szakala złocistego. Badania realizujemy w południowej Polsce. Na filmach nagranych za pomocą fotopułapek możecie obejrzeć parę rozrodczą szakali, która wspólnie przemieszcza się i znakuje terytorium. Na drugiej, nocnej sekwencji, samiec czule iska samicę w okresie rui.
Autor: Katarzyna Bojarska
Wilki z objawami świerzbu
Wilki z objawami świerzbu
Zarejestrowaliśmy wilki z wyraźnymi objawami zarażenia świerzbowcem, pasożytem skóry atakującym także ludzi.
W styczniu tego roku po raz pierwszy zarejestrowałem trzy wilki z objawami świerzbu w kompleksie leśnym Lipie. Pojawiały się one potem jeszcze kilkukrotnie na nagraniach z foto-pułapek, które rozmieściliśmy na tym terenie. Prawdopodobnie były to młode wilki z ubiegłorocznego miotu.
Pomimo objawów zarażenia – wyleniałej sierści i ogona – nie było po nich widać oznak słabej kondycji czy cięższego przebiegu choroby. Rejestrowały się w towarzystwie dorosłych wilków, które nie nosiły objawów zarażenia. W przetrwaniu zapewne pomogła im niezbyt sroga zima. Dwa z nich zaobserwowaliśmy ponownie w marcu – udało im się przetrwać najgorszy okres, więc mają duże szanse na zwalczenie zarażenia, które nie zawsze jest dla wilków śmiertelne.
Autor: Jacek Major
Jesień w daleszyckich lasach
Jesień w daleszyckich lasach.
Podsumowanie jesiennego monitoringu wilków w lasach daleszyckich.
Od początku września do końca listopada kontynuowaliśmy monitoring rodziny wilczej w Lasach Daleszyckich. Często odnotowywaliśmy odchody, tropy, znakowanie moczem oraz szczątki ofiar wilków. Wielokrotnie udało nam się zarejestrować wilki przy pomocy foto-pułapek. Pomimo wielokrotnej stymulacji głosowej wycia ani razu nie udało się nam uzyskać odpowiedzi wilków, co mogło mieć związek z panującymi w tym czasie zmiennymi warunkami atmosferycznymi.
We wrześniu jedna z foto-pułapek rejestrowała w miejscu spotkań (rendez-vous) obecność wilczej rodziny składającej się z przynajmniej 8 osobników – rozmnażającej się pary, jednego dorosłego osobnika (młodego samca, prawdopodobnie potomka z poprzedniego roku), oraz 5 szczeniąt w wieku 5 miesięcy. Drapieżniki były aktywne zarówno za dnia, jak i w nocy, jednak najczęściej nagrywały się w nocy. Często nagrywały się szczenięta, a największa zarejestrowana grupa liczyła 6 osobników (5 szczeniąt i 1 dorosłego osobnika). Zarejestrowane szczenięta wyglądały na dobrze odżywione i witalne.
W październiku i listopadzie wilki nagrywały się znacznie rzadziej na foto-pułapki i były to zawsze pojedyncze osobniki aktywne w nocy. Odnotowaliśmy natomiast sporo odchodów i tropów 1-3 wilków. W sąsiedztwie wilczych ścieżek znaleźliśmy również pozostałości wilczych ofiar, głównie saren, ale także dzików i jeleni.
Na początku października pracownicy Nadleśnictwa Łagów sfotografowali nocą przy pomocy foto-pułapki 4 wilki, z których dwa wyglądały na wyrośnięte szczenięta. Zdjęcia wykonano niedaleko miejsca, w którym we wrześniu nagraliśmy na foto-pułapki wilcze szczeniaki.
Autor: Tomasz Bracik, Mariusz Wlazło, Łukasz Tomasik
Spotkanie o wilkach w Skarżysku-Kamiennej
Spotkanie o wilkach w Skarżysku-Kamiennej
W niedzielę 20 lutego zorganizowaliśmy w Miejskim Centrum Kultury w Skarżysku-Kamiennej spotkanie edukacyjne o wilkach pt. “Nie taki wilk straszny”.
Zainteresowanie przekroczyło nasze najśmielsze oczekiwania. Ze względu na limitowaną liczbę miejsc w sali, w której miało się odbyć spotkanie, prowadziliśmy zapisy internetowe. Zgłaszali się do nas chętni nie tylko ze Skarżyska-Kamiennej, ale także z Radomia, Kielc, czy nawet z odległej Warszawy! Szybko skończyły się wolne miejsca i musieliśmy wprowadzić listę rezerwową.
Spotkanie zaczęliśmy o 14:00 i przez ok. 2 godziny opowiadaliśmy o wilkach żyjących w lasach wokół miasta oraz o prowadzonych przez nas badaniach.
W pierwszej części spotkania kierownik projektu, dr hab. Roman Gula, przedstawił specyfikę gatunku wilka i opowiedział o historii jego ochrony w Polsce. Na przykładzie wilków monitorowanych przez naszą fundację opisał, jak wygląda życie wilczej rodziny, a także odpowiedział na wiele ciekawych pytań zadawanych przez naszych gości odnośnie np. bezpieczeństwa pracy z wilkami.
Następnie Artur Milanowski pokazał, jak wykorzystujemy obroże telemetryczne do monitoringu, i wraz z prof. Gulą zademonstrował działanie używanej do ich namierzania anteny. W kolejnej części Jacek Major przedstawił pokrótce foto-pułapki, a w ostatniej nakreśliliśmy specyfikę badań genetycznych nad wilkami i po co je robimy. W trakcie spotkania uczestnicy, wśród których nie zabrakło też i dzieci, mieli okazję obejrzenia z bliska używanych przez nas sprzętów, a nawet wzięcia do rąk prawdziwej wilczej czaszki.
Spotkanie nie odbyłoby się, gdyby nie wsparcie pracowników Miejskiego Centrum Kultury z panią dyrektor Grażyną Majewską na czele, którzy udostępnili nam salę wraz z niezbędnym wyposażeniem. Bardzo dziękujemy!
Autor: Joanna
Zdjęcia: Fundacja SAVE oraz Mateusz Bolechowski
Wilcze szkody na Podkarpaciu w 2021 roku
Szkody wilcze na Podkarpaciu - podsumowanie 2021 roku
Raport ze szkód wyrządzonych przez wilki wśród zwierząt gospodarskich i psów na Podkarpaciu.
Analiza danych z 2021 roku wyraźnie wskazuje, że poziom szkód wyrządzanych przez wilki pozostaje na podobnym poziomie i nie zwiększa się. Liczba ataków wilków na zwierzęta gospodarskie w 2021 roku wyniosła 132 i była porównywalna z rokiem 2020 (135 ataków), a niższa niż w latach poprzednich (167 ataków w 2019, 166 w 2018), mimo iż liczebność wilków na Podkarpaciu zdaje się systematycznie rosnąć.
Wedle danych z drugiego półrocza 2021 roku (1 lipca – 31 grudnia) doszło w tym okresie do 98 ataków wilków na zwierzęta gospodarskie. Jest to niewielki wzrost w stosunku do drugiego półrocza 2020 roku, kiedy ataków było 91. Natomiast w stosunku do drugiego półrocza 2019 roku, kiedy ataków było 122, jest to spadek aż o 26%.
Najczęściej atakowanymi przez wilki gatunkami w drugiej połowie 2021 roku były owce (68 ataków), a następnie bydło (7), konie (6), kozy (4) oraz daniele i jelenie hodowlane (12).
Podsumowując cały rok 2021 r., potwierdzonych ataków na zwierzęta gospodarskie było 132. Dodatkowo zanotowano 108 ataków wilków na psy na terenie obejścia, oraz około 30 zgłoszeń pojawienia się wilków między zabudowaniami lub w bliskiej odległości od ludzi.
Źródło: Hubert Fedyń, RDOŚ w Rzeszowie
Przekaż 1% dla wilków!
1% dla wilków!
Pomóż nam chronić wilki i ekosystemy leśne!
Jesteśmy organizacją pożytku publicznego, więc prosimy – pamiętajcie o nas wypełniając PITa!
1% to ogromne wsparcie dla naszego projektu monitoringu wilka. Foto-pułapki, obroże telemetryczne, sprzęt do wyłapywania i obrożowania wilków, benzyna, badania naukowe (m.in. genetyczne) – to wszystko kosztuje bardzo dużo. Bez pomocy takich osób, jak Ty, nie będziemy w stanie funkcjonować.
Dzięki naszym działaniom, skupionym na edukacji oraz zdobywaniu rzetelnych danych o stanie wilczej populacji, staramy się zmieniać wizerunek wilka na bardziej pozytywny i utrwalać w społeczeństwie zamiłowanie do polskiej przyrody oraz postawy proekologiczne.
Chroń wilka i polską przyrodę razem z nami!
Nasze dane:
Fundacja SAVE – Wildlife Conservation Fund
ul. Polna 7, Komorniki; 55-300 Środa Śląska
KRS: 0000399896
Wilcze spotkanie edukacyjne - Skarżysko-Kamienna 20.02.
Wilcze spotkanie edukacyjne - Skarżysko-Kamienna 20.02.
Zapraszamy na spotkanie edukacyjne o wilkach, które odbędzie się w niedzielę 20 lutego 2022 r. w Skarżysku-Kamiennej. Będzie masa ciekawych informacji o “naszych” wilkach i pokaz narzędzi stosowanych w pracy badacza wilków!
ZAPISY ZOSTAŁY ZAKOŃCZONE
Poznaj wilka Geralta i jego rodzinę mieszkającą w lasach wokół Skarżyska-Kamiennej!
Gdzie bywają, co robią, jak spędzają czas? I jak być z nimi za pan brat?
- POZNAJ → Geralta i pozostałe “nasze” wilki
- ZOBACZ → jak wygląda praca badaczy wilków
- POSŁUCHAJ → opowieści i anegdot z tropień
- DOWIEDZ SIĘ → jak pokojowo współistnieć z wilkiem za płotem
- DOTKNIJ → wilczej czaszki i oceń wiek wilka po zębach
- NAUCZ SIĘ → wyć jak prawdziwy wilk i rozpoznawać jego tropy
O wilkach, przyrodzie i ekologii opowie profesor Roman Gula, wykładowca Polskiej Akademii Nauk, kierownik projektu monitoringu i ochrony wilka naszej fundacji.
O codziennej pracy badaczy wilków opowiedzą także: Jacek Major oraz Artur Milanowski, wieloletni wilczy eksperci z ogromnym doświadczeniem.
Odpowiemy na pytania:
– czy wilki wyją do księżyca?
– co zrobić, gdy wilk przetnie nam drogę?
– jak pokojowo żyć z wilkiem ?
– czy wilki są pożyteczne?
– jak rozpoznać wilcze odchody i czemu są takie ciekawe?
– i wiele, wiele innych!
DLA KOGO?
– dla starszych dzieciaków i dorosłych
GDZIE?
– Miejskie Centrum Kultury w Skarżysku-Kamiennej, ul. Słowackiego 25
KIEDY?
– niedziela 20.02.2022, godz. 14:00-16:00
ZAPISY:
– na zapisy@fundacja-save.pl
Liczba miejsc ograniczona. Wstęp bezpłatny!
Zapraszamy!
Dzień pracy badacza wilków
Dzień pracy badacza wilków